Mijn naam is Carina Fernandes, ik ben een spoken word-artiest, singer-songwriter, host en founder van Verbalism. Ik maak dingen. Alles wat ik maak staat in teken van dekolonisatie en opentrekken van intergenerationele gesprekken, helen en gewoon zijn; wat belangrijk is want radical joy is ook activisme.

BIRD is thuiskomen. Als ik denk aan een plek van waar ik uitga is het first and foremost BIRD. Op een gegeven moment kende ik iedereen. Als ik naar mijn netwerk kijk, heb ik hier heel veel mensen ontmoet en ben ik nog steeds cool met ze. Het is de enige plek in de stad waar ik niet ben lastiggevallen. BIRD is de perfecte combinatie van goede vibes, toffe mensen, leuke gesprekken. Maar nog belangrijker: it’s the music I like, love and prefer to dance to. In een semi bruisende stad als Rotterdam, merk ik dat het moeilijk is om een space te vinden, waar soul, funk, echte R&B en hiphop op een manier worden aangeboden die gewoon klikt. Die combinatie is de reden waarom voor mij BIRD thuiskomen is. It checks all the boxes.

The Scenario, 100% The Scenario, all the way! Ik heb wat traantjes laten vallen toen het stopte. Ik weet nog tijdens een editie van The Scenario dat Charles en ik helemaal los zijn gegaan. Charles zat achter de kassa bij The Scenario en ik had hem net leren kennen tijdens een avond in club Nix. Ik zag hem hier weer voor het eerst en toen waren we van “oh joh, jij ook hier!”. Helemaal hysterisch met zijn tweeën. We waren tot sluit aan de zijkant aan het dansen, we waren echt up in this gewoon, helemaal aan.

Iets anders wat mij is bijgebleven was de keer dat ik on stage werd geroepen om te zingen door de producer Troy Taylor toen ik aan het moderaten was bij New School Rules. Ik kom op stage, mijn stem is sowieso crisp maar op die dag was mijn stem extra crisp, je hoorde alles. Ik kom op het podium en Troy Taylor stopte de beat en zei: “ik heb je stem gehoord en ik heb iets voor jou. We horen je stem. Je hebt een mooie stem, maar altijd als je zingt, ga je naar beneden.” Wat waar is want dat was waar ik me toen comfortabel bij voelde. Toen zei Troy: “Nu hebben wij een challenge voor jou. We willen dat je alleen maar hoog gaat zingen.” Ik was echt nerveus want ik was toen niet echt met mijn zang bezig. Dus ik begin te zingen en ik zeg je eerlijk; het was gewoon dust. Het ging gewoon niet, heel de tijd bleef ik het maar proberen, maar het lukte steeds niet dus na de derde keer hield ik op met proberen. Ik had Troy Taylor beloofd dat de volgende keer dat hij me ziet, ik alle high notes zou gaan hitten. Waarop Troy zei "okay cool, is goed”

Door dit moment ben ik serieuzer aan mijn zang gegaan. Ik heb zangles genomen en nu kan ik alle high notes raken, haha! Dat moment mij echt een boost gegeven.