Ik ben Luca, aka Zeus, ik ben DJ, geboren en getogen in Rotterdam, 22 jaar en mijn connectie met BIRD gaat al way back sinds The Scenario tijden, dat is waar het begon. Toen was ik 17 jaar en begon ik – niet helemaal legal - naar binnen te gaan haha. Altijd als The Scenario er was, was ik daar. Naast dat was het ook die hele jazz-feeling over BIRD wat mij erg aansprak.

BIRD heeft op de een of andere manier toch nog dat fijne bruine café-vibe, voornamelijk aan de voorkant want het kan zich helemaal omtoveren tot een goede club. BIRD heeft altijd smaak gehad en het is de tastemaker van de stad.  

Verder is het in BIRD ook dat artiesten net even een extra zet krijgen en dat de OG’s, de grotere en bekende artiesten, hier kunnen komen en in BIRD doen alsof ze weer wat jonger zijn. De jonge opkomende artiesten kunnen hier zichzelf ook laten zien, showcasen wat zij in huis hebben en waar zij van gemaakt zijn. Als ik bijvoorbeeld kijk naar een Beau Zwart, die in zekere zin koud maakt tijdens zijn jamsessie en dat je daarmee eigenlijk een full-on liveshow krijgt met saxofonist, keyboards, drums en tegelijkertijd een DJ is super. Dat heb ik nergens anders in Rotterdam nog gezien. Daarin zie je de ziel van een jazzcafé naar boven komen.  

Dat was eigenlijk wat voorafging aan een clubavond, The Scenario. Ik ging toen pas net uit. Ik was pas 18 en kon eindelijk zelfstandig uitgaan. Toen waren er niet veel vrienden van mij die dachten dat The Scenario en BIRD lauw waren. Ik kwam toen solo naar The Scenario. Ik liep over de weg voor de deur van BIRD werd bijna aangereden door een jaren 90 BMW. Hij kwam echt vol voor mijn neus, gas gevend, toeterend. Uiteindelijk doet iemand zijn hoofd uit het raam en is het gewoon Devonté (kennis) en schreeuwt “WAJOO JIJ BENT HIER OOK?!” haha. Toen dacht ik van alright, ik ben solo gekomen, en de juiste mensen zijn er ook meteen al, ik zit hier goed. Die avond was fucking nice.